Sandalan
Samahang
tila kailan lang nabuo,
Ngunit
kakabit nito’y walang kapantay na alaala,
Anim
na indibidwal nagkatagpo sa kolehiyo,
Sana’y
di magwakas ang simbuyong nabuo mula sa simula.
O
kay sayang balikbalikan, mga ala-alang nangyari,
Mga
memoryang di ko maalintalang lumipas,
Mga
sandaling magkasama sana’y di magwakas,
Sabay
nating alalahanin ating pagsasamahan at ating itangi.
Sa
panahon ng problema’t kalungkutan,
Umiyak
man ay di ko magawa,
Kalungkutan
inyong pinapawi sa aking damdamin at mukha,
Naririyan
kayo’t nagpapatawa at nag-aalay ng balikat na masasandalan.
Kaibigang
tunay kayong aking maituturing,
Kahit
kailanman di ko kayo lilimutin,
Sa
hirap at ginhawa kayo’y di iiwanan sa pangpang,
Kaya’t
inaalay aking sarili para gawin din niyong sandalan.
Ilang
dagat at bukid man ang ating pagitan,
Saan
dako man ng mundo tayo mapadpad,
Sana’y
pagkakaibigan natin di kalianman makakalimutan,
Bawat
isa ay para sa lahat, sandalang maituturing kahit gaano katayog ang lipad.
June 1, 2013 at 4:20 AM
A Poem Made especially for the following people:
Ranilyn Marie Angus
Geneve Lucenara
Regine Luspo
Cherielene Namuag
Jonalin Turno
Thank you so much for being my friends. I am always here for you all, like you always do to me. You’ll always have a special part in my heart. Hope you will all never give up on having me as your friend. :)
June 2, 2013 at 8:58 AM
WOW tin! So touvhing. Damang-dama ko ang pagtatagalog mo! Ruuuu. Yesh, we'll be friends as in... :D Muah.
June 2, 2013 at 8:59 AM
*touching... ^_^
June 6, 2013 at 6:47 AM
Grrrrrr :'))))
June 10, 2013 at 7:49 AM
haha..as in damang dama jo..hahah :D